محیا هدیه ی آسمونی

سلام  عزیز دلم. اول از هر چی میخوام منو ببخشی که فرصت طبیعی به دنیا اومدن ازت گرفتم بابایی خیلی دوس داشت شما به طور طبیعی و به وقتش دنیا بیای ولی من تواناییشو نداشتم عزیزم برای همین با رضایت بابایی از بیمارستان شهدا ترخیص شدم و واسه پذیرش به بیمارستان امیدی رفتیم ولی چون دکتر انتخابی من اون روز عمل نداشت مجبور شدیم روز چهارشنبه واسه عمل بریم. دکتری که منو عمل کرد خانم دکتر حسینیان بود که واقعا دستش درد نکنه. عملم تقریبا نیم ساعتی طول کشیدو در نهایت صدای گریتو شنیدم و از دکتر خواستم که قبل از اینکه ببرنت واسه اندازه گیری ببینمت. لحظه ی شیرینی بود اون لحظه. خدارو شکر صحیح و سالم به دنیا اومدی. وزن تولدت3 کیلو و قدت 50 سانت بود. خدارو شکر ...

سلام محیا جونم عزیز دلم. این اولین باریه که دارم واست پست میزارم. راستش  اوایل به دنیا اومدنت زیاد تمایلی به ساخت یه وبلاگ واست نداشتم تا اینکه رم تبلتم که توش پر بود از عکسای این سه، چهار ماهت یهویی گم شد و این انگیزه شد واسه اینکه این وبلاگو راه بندازم البته واسه راه اندازیش از خاله مطهره که تجربه ی خوبی داره کمک گرفتم. حالا دیگه از این به بعد تموم عکسات و اتفاقای زندگیتو اینجا ثبت میکنم تا واست خاطره شن و هر وقت خواستی ببینیشون.